Mass protests in Iran continue and strengthen – Las protestas masivas en Irán continúan y se fortalecen
Article from KAF, October 2022
Translation into Spanish: https://ekinarenekinaz.com/2022/10/26/las-protestas-masivas-en-iran-continuan-y-se-fortalecen/
After 35 days the mass protests is going on and spreading to other region of Iran like Tabriz. On Saturday, 22 October the students protested outside the Tabriz University of Medical Sciences.
The important point in the protest is people are still independent, they have not controlled by any political parties or any foreign agents.
According to a Kurdish comrade who is from Iran the people now organised themselves especially in Kurdish region on the streets and neighbourhoods. They set up their own groups, committees under the different names, like a Shura, revolutionary council, people assembly or other names. In the meantime on Friday an anonymous group of hackers hacked the database of atom station and threating the government if does not release the prisoners in Evin prison they will published all the data.
While the protests getting stronger the state tries hard to use anything to suppress and oppress the protesters and their families from threating them , arresting and killing them .
According to The Centre for Human Rights in Iran Almost 12,500 people arrested in Iran and nearly 250 killed since the street protests began. The centre says 3,000 people had been arrested in Tehran province alone, 835 of whom remained in jail, including 200 university students. As many as 1,300 have been sent to Greater Tehran Central Penitentiary from Evin prison after a fire inside the facility at the weekend. The figure of 12,450 arrests has been given by HRANA, an Iranian human rights news website.
The supress have reached the teachers, writers, artists, singers, workers, small business owners and off course the student.
The Writers Union of Iran issued a statement about the crackdown, saying: “Repression of people who protested with empty hands has been a daily occurrence in the last 40 years. But what happened to children and prisoners last week is one of the blackest pages in the record of the current government.”
The union added that “the attack of security forces on schools and prisons and the beating and killing of children and prisoners is a tragedy beyond the killing of protesters in the streets. In this stage of repression, the government, as always, denies the reality, spreads rumours, and distorts public opinion in order to thwart the efforts of people’s organisations and groups to express the truth”.
In schools, security forces are demanding teachers identify troublemakers. They risk arrest if they refuse. One Tehran teacher reportedly died at the hands of security forces after he tried to protect his students. Some universities are also banning students from classes prior to disciplinary hearings on their involvement in the protests.
The Coordinating Council of Teachers’ Union Organizations has described the “entry of security, military and uniformed forces” into schools as a “violation of the privacy of schools and educational spaces” and “systematic repression”.
It said: “We cannot focus on the blackboard in the middle of gunpowder, fire and bullets. In these history-making days of the people, you killed a number of innocent students of this country with hearts full of hatred and hands stained with blood and boasted about it. Your drunken laughter can be heard by everyone.”
Kurdish-speaking Anarchist Forum, 24 October 2022
Read also, from Oct 14th 2022:
“Neither the king nor the leadership, down with the authoritarian system”
The uprising of the oppressed in Iran is one uprising, dividing it into ethnic groups is a counter-revolutionary action!
In order to prevent the uprising of the oppressed in Iran to turn into a religious and ethnic militia war, like the uprising of the oppressed in Syria ( 2012 ), we must draw lessons from the history and the experience of the past class conflicts.
Now that ten years have passed since the resurgence of the Oppressed in Syria, history has proved that turning the mass and the social uprising into a militia warfare and into a political circus for political parties, will create the conditions for the renforcement of the counter-revolution. It will turn the uprising into a political game for various super power’s intelligence agencies and multinational companies to create a bloodbath through militia warfare with the support of regional stooge states.
Unfortunately, the counter-revolution has managed to turn the uprisings of the oppressed from Tunisia to Syria and Yemen, into tools to implement the plans of the super powers and the multinational companies. The living example of this reality is the internal conflicts in Syria and in Yemen that have created a market for gun trades.
Although Iran is made up of a number of different ethnic and religious regions, the previous demonstrations and protests were somehow divided among these political and cultural entities, but this time, unlike before, but like the 1979 uprising, the oppressed of Iran rose as one body . This is the most positive and encouraging turning point of the re-emergence of the struggle of the Iranian oppressed. It is a sign of learning lessons from the past struggles and the rising of self-consciousness of the Iranian oppressed .
But despite all the joy at this level of self-consciousness of the oppressed, we must not forget for a second the danger of the counter-revolutionary manœuvres ( from the government to the monarchists, nationalists and Sunni Salafis ). If we look closely at the reactions and attitudes inside and outside Iran, unfortunately, there are counter-revolutionary movements here and there, although they are preliminary, but everything goes with a beginning. Turning the uprising in Syria into a bloodbath through ten years of militia wars began with a single shot and a banal incident, which was a shooting during a peaceful demonstration after Friday prayers .
In recent weeks, monarchists outside Iran under the state’s banner have constantly tried to change the nature of the protests, while at home the government has attacked armed opposition bases outside Iran (in the Kurdistan Region / Iraq) and pursued two levels of repression in Balochistan and Kurdistan rather harshly in comparison to the Persian speaking regions to create confusions, suspicions and divisions among the protesters. The state has tried also to drag Kurdish armed party militias to an armed response and to create suspicion and division between the uprisings in Balochistan, Kurdistan, Azerbaijan and Khuzestan with the Persian-speaking center. Of course, along with the Iranian government’s efforts, the governments of Pakistan, Turkey and the Gulf have in the past decades hands in flaring religious and ethnic discrimination in those regions and are now trying to provoke divisions . More effective and worse than all these are two phenomena that have emerged in recent days : First, gun fires and arming the uprising, especially in the regions outside the center. Second, ethnicization of demonstrations of solidarity outside Iran, especially in Europe, which are only in solidarity with the uprising of one region, which is the beginning of fragmenting the uprising and creating divisions by encouraging nationalism and religious Salafism .
We oppose and condemn those attempts and try to prevent any counter-revolutionary attempts, opinions and statements. According to our experience of the history of uprisings, especially the 1979 uprising of the oppressed in Iran and the 1991 uprising of the oppressed in Iraq, we present our views, suggestions and support to our friends and comrades in all regions of Iran. Our only goal is to prevent the efforts of those groups and parties that are trying to turn this united uprising of Iran’s oppressed into fragmented nationalistic and into a militia warfare .
Fortunately, as far as we know, the activities inside Iranian cities and regions, the level of consciousness of the insurgents is at the level of their revolutionary historical responsibility and the risks of divisions have been less dominant so far . However, we ( as supporters of our fellow insurgents in Iran ) must not sit back and ignore the movements and efforts of the authoritarian movements and militia (from nationalists, Salafis, Shakhaists to the leftists) to control and mislead all protests or uprisings. Anti–revolution has always been able to overcome and defeat the waves of social revolution by taking advantage of the optimism of the unconscious oppressed through the authoritarian movements, parties and armed groups.
In the face of these counter-revolutionary efforts , the support of freedom fighters and anti-authoritarian movements at a global level and in all regions of the world for the uprising of the oppressed in Iran can strengthen the balance of powers to the benefit of the revolutionary pole against the capitalists, who are already preparing their scenario to control the Iranian society after the fall of the current government .
No to the state and government, no to militia, no to partisanship, no to nationalism, no to Salafism
Yes to global solidarity, yes to social uprising, yes to local social autogestion of all Iranian regions, yes to non-state federalism
Kurdish-speaking Anarchist forum
October 14, 2022
https://linktr.ee/anarkistan
« Ni roi ni chef, à bas le système autoritaire »
Le soulèvement des opprimés en Iran est un seul soulèvement, le diviser en groupes ethniques est une action contre-révolutionnaire!
Afin d’empêcher le soulèvement des opprimés en Iran de se transformer en une guerre de milices religieuses et ethniques, comme le soulèvement des opprimés en Syrie (2012), nous devons tirer des leçons de l’histoire et de l’expérience des conflits de classe passés.
Maintenant que dix ans se sont écoulés depuis la résurgence des opprimés en Syrie, l’histoire a prouvé que transformer le soulèvement social de masse en une guerre de milices et en un cirque pour les partis politiques, créera les conditions de renforcement de la contre-révolution. Il transformera le soulèvement en un jeu politique pour les agences de renseignements des puissants et des companies multinationales afin de créer un bain de sang grâce à la guerre de miliciens avec le soutien des États Laquais régionaux.
Malheureusement, la contre-révolution a réussi à transformer les soulèvements des opprimés de la Tunisie à la Syrie et au Yémen, en outils pour mettre en œuvre les plans des puissants et des sociétés multinationales. Les examples vivants de cette réalité sont les conflits internes en Syrie et au Yémen qui ont créé un marché pour la vente d’armes de guerre.
Bien que l’Iran soit composé d’un certain nombre de régions ethniques et religieuses différentes, les manifestations et les soulèvements précédents ont été divisés en quelque sorte entre ces entités politiques et culturelles, mais cette fois, contrairement à auparavant, mais comme le soulèvement de 1979, les opprimés de l’Iran se sont soulevés comme un seul corps . C’est le tournant le plus positif et le plus encourageant de la réémergence de la lutte des opprimés iraniens. C’est un signe des leçons tirer des luttes passées et de la prise de conscience de soi des opprimés iraniens.
Mais malgré toute la joie à ce niveau de conscience de soi des opprimés, nous ne devons pas oublier une seconde le danger des manœuvres contre-révolutionnaires (du gouvernement aux monarchistes, nationalistes et salafistes sunnites). Si nous examinons attentivement les réactions et les attitudes à l’intérieur et à l’extérieur de l’Iran, malheureusement, il y a des manœuvres contre-révolutionnaires ici et là, bien qu’ils soient préliminaires, mais tout commence avec un début. Transformer le soulèvement en Syrie en un bain de sang en dix ans de guerres de milices a commencé par un seul coup de fusil et un incident banal, qui a été une fusillade lors d’une manifestation pacifique après les prières du vendredi.
Ces dernières semaines, des monarchistes en dehors de l’Iran sous la bannière de l’État ont constamment tenté de changer la nature des manifestations, tandis qu’à l’intérieur, le gouvernement a attaqué des bases d’opposition armées en dehors de l’Iran (dans la région du Kurdistan / Irak) et a poursuivi deux niveaux de répression au Baloutchistan et au Kurdistan assez durement par rapport aux régions persanes pour créer de la confusion, des suspicions et des divisions entre les manifestants. L’État a également tenté de traîner les milices du parti armé kurde à une réponse armée et de créer des soupçons et une division entre les soulèvements au Baloutchistan, au Kurdistan, en Azerbaïdjan et au Khuzestan avec le centre persanophone. Bien sûr, avec les efforts du gouvernement iranien, les gouvernements du Pakistan, de la Turquie et du Golfe ont au cours des dernières décennies semé de la discrimination religieuse et ethnique dans ces régions et tentent maintenant de provoquer des divisions. Plus efficace et pire que tous ces phénomènes sont deux événements qui ont émergé ces derniers jours: d’abord, les tirs d’armes à feu et l’armement du soulèvement, en particulier dans les régions à l’extérieur du centre. Deuxièmement, l’ethnicisation des manifestations de solidarité en dehors de l’Iran, en particulier en Europe, qui ne sont qu’en solidarité avec le soulèvement d’une région, ce qui est le début de la fragmentation du soulèvement et de la création de divisions en encourageant le nationalisme et le salafisme religieux.
Nous nous opposons et condamnons ces tentatives et essayons d’empêcher toutes actions, opinions et déclarations contre-révolutionnaires. Selon notre expérience de l’histoire des soulèvements, surtout le soulèvement de 1979 des opprimés en Iran et le soulèvement de 1991 en Irak, nous présentons nos opinions, nos suggestions et notre soutien à nos amis et camarades dans toutes les régions de l’Iran. Notre seul objectif est d’empêcher les efforts de ces groupes et partis qui tentent de transformer ce soulèvement uni des opprimés de l’Iran en nationaliste fragmenté et en une guerre de milices.
Heureusement, à notre connaissance, les activités dans les villes et régions iraniennes, le niveau de conscience des insurgés sont au niveau de leur responsabilité historique révolutionnaire et les risques des divisions ont été moins dominants jusqu’à présent. Cependant, nous (en tant que supporters de nos camarades insurgés en Iran) ne devons pas nous asseoir et ignorer les activités et les efforts des manipulations étatistes et des milices (des nationalistes, des salafistes, des shakhaistes aux gauchistes) pour contrôler et induire en erreur toutes les protestations et les soulèvements. L’anti-révolution a toujours été en mesure de surmonter et de vaincre les vagues de la révolution sociale en profitant de l’optimisme et de la naïveté des opprimés par les mouvements autoritaires, les partis et les groupes armés.
Face à ces efforts contre-révolutionnaires, le soutien des combattants de la liberté et des mouvements anti-autoritaires au niveau mondial et dans toutes les régions du monde au soulèvement des opprimés en Iran peut renforcer l’équilibre des forces au profit de la révolution contre les capitalistes qui préparent déjà leur scénario pour contrôler la société iranienne après la chute du gouvernement actuel.
Non à l’État et au gouvernement, non au milices, non à la partisanerie, non au nationalisme, non au salafisme
Oui à la solidarité mondiale, oui au soulèvement social, oui à l’autogestion sociale locale de toutes les régions iraniennes, oui au fédéralisme non étatique!
Forum anarchiste de langue kurde
14 octobre 2022
نە شا و نە ڕابەری، بڕوخێت سیستەمی سەروەری
ڕاپەڕینی چەوساوان لە ئێران یەک ڕاپەڕینە، دابەشکردنی بەسەر ئێتنییەکان هەنگاوێکی دژە-شۆڕشانەیە!
بۆ ئەوەی ڕاپەڕینی چەوساوان لە ئێران وەک ڕاپەڕینی چەوساوان لە سوریە (٢٠١٢) نەگۆڕدرێت بە جەنگی میلیشیایی ئایینەکان و ئێتنییەکان، پێویستە لە مێژووی خەبات و بەرەنگاری ئەزموون وەربگرین.
ئێستا کە دە ساڵ بەسەر جەخماخەی ڕاپەڕینی چەوساوانی سووریە تێپەڕیوە، مێژوو بۆ ئێمە سەلماندوە، گوۆڕینی ڕاپەڕینی جەماوەریی و کۆمەڵایەتیی بە جەنگی میلیشیایی و بۆڕبۆڕێنی ڕامیاریی ڕەوتە ڕامیارییەکان، زەمینەی بەهێزبوونەوەی دژە-شۆڕش لەباردەکات و ڕاپەڕین دەگۆڕێت بە گەمەی ڕامیاریی دەزگە سیخوڕییەکانی زلهێزان و کۆمپنانییە جیهانخۆرەکان و بەرپاکردنی حەمامی خوێن لە ڕێگەی جەنگی میلیشیاکان وەک دەسکەلای دەوڵەتانی ناوچەکە.
بەداخەوە لە ڕاپەڕینی چەوساوانی تونس تاکو سوریە و یەمەن دژە-شۆڕش توانی بە بەرزکردنەوە و پیرۆزکردنی ئاڵای دەوڵەت و چەکدارکردنی ڕاپەڕیوان ڕاپەڕینەکان بگۆڕێت بە ئامرازی جێبەجێکردنی نەخشەی زلهێزەکان و کۆمپانییەکان، جەنگی دە ساڵەی نێوخۆیی سوریە و یەمەن زیندووترین نموونەن، کە بوون بە گەورەترین بازاری چەکفرۆشی.
هەرچەندە ئێران لە کۆمەڵێک هەرێمی ئێتنیی و ئایین جیاواز پێکهاتوە و خۆنیشاندان و ناڕەزایەتییەکانی پێشوو بە جۆرێک بەسەر ئەو بوونە ڕامیاریی و کولتوورییانە بەش بووبوون، بەڵام ئەم جارە بەپێچەوانەی پێشوو، وەک ڕاپەڕینی ١٩٧٩ چەوساوانی ئێران وەک یەک جەستە ڕاپەڕینەوە. ئەوە ئەرێنییترین و دڵخۆشکەرترین وەرچەخان و هەڵکشانی تێکۆشانی چەوساوانی ئێرانە، ئەزموون وەرگرتنە لە مێژووی چوار دەهەی ڕابوردوو، نیشانەی خۆهوشیاریی چەوساوانی ئێرانە.
بەڵام وێرای هەموو دڵخۆشییەک بەو ئاستە لە خۆهوشیاریی چەوساوان، هێشتا نابێت یەک چرکە لە مەترسیی پلانەکانی دژە-شۆڕش (حکومەت تاکو شاخوازان و ناسیونالیستەکان و سەلەفییە سوننەکان) خافڵ ببین. ئەگەر بە وردیی کاردانەوە و هەڵوێستەکان لە نێوخۆ و دەرەوەی ئێران سەنج بدەین، بەداخەوە، لێرە و لەوێ هەوەڵەکانی دژە-شۆڕش دەبیندرێن، هەرچەندە سەرەتایین، بەڵام هەموو شتێک بە سەرەتایەک بەڕێدەکەوێت، گۆڕینی ڕاپەڕینی چەوساوانی سوریە بە جەنگی میلیشیایی دە ساڵە و وێرانکردنی شارەکان و گوندەکان و گۆڕینی ڕاپەڕینەکە بە حەمامی خوێن بۆ چەوساوان، لە یەک تەقە و لە هەوڵێکی سەرەتاییەوە دەستیپێکرد، کە تەقەکردنێک بوو لەنێو خۆنیشاندانێکی هێمنانەی پاش نوێژی هەیینییەک.
لە ماوەی چەند هەفتەی ڕابوردوو لە دەرەوەی ئێران شاخوازان بەردەوام بە ئاڵای دەوڵەتەوە بۆ گۆڕینی ناڕەزایەتییەکان هەوڵدەدەن و حکومەتیش لەنێوخۆ بە پەلاماردانی بنکەکانی ئۆپۆزسیۆنی چەکدار لە دەرەوەی ئێران (لە هەرێمی کوردستان/عیراق) و هەر ئاوا پەیڕەوکردنی دوو ئاست لە سەرکوتکردن لە بلووجستان و کوردستان توندتر بەراورد بە شارەکانی دیکە، هەوڵیدا هەم میلیشیای حزبە چەکدارە کوردەکان بۆ وەڵامدانەوەی چەکدارانە ڕاکێشبکات و هەم لەنێوان ڕاپەڕیوانی هەرێمـەکانی بلووجستان و کوردستان و ئازەرباینجان و خوزستان لەتەک نێوەندی فارسی-زمان-نشین گومان و دووبەرەکیی درووستبکات. هەڵبەتە هاوکاتی هەوڵەکانی حکومەت، حکومەتانی پاکستان و تورکیە و حکومەتەکانی کەنداوی عەرەبیی لە ماوەی چەند دەهەی ڕابوردوو دەستەکانی خۆیان لەنێو ئەو هەرێمانە کە هەڵاواردنی “ئایینی و نەتەوەیی” هەیە، ئامادەکردوون و هەرئێستا خەریکی دنەدانی دووبەرەکیی هەن. لە گشت ئەوانەش کاراتر و خراپتر دوو دیاردەن، کە لە ماوەی ئەم چەند ڕۆژە دەرکەوتوون: یەکەم تەقەکردن و چەکدارکردنی ڕاپەڕین بەتایبەت لە هەرێمەکانی دەرەوەی ناوەند. دوەم ئێتنیی-کردنی خۆنیشاندانەکانی هاوپشتیی لە دەرەوەی ئێران بەتایبەت لە ئۆروپا، کە خۆنیشاندانی هاوپشتیی بەس بۆ ڕاپەڕینی هەرێمێک دەکەن و ئەوەش سەرەتای پارچەپارچەکردنی ڕاپەڕین و درووستکردنی دووبەرەکییە بە هاندانی نەتەوەچییەتی و سەلەفیەتی ئایینیی.
ئێمە وێرای دژایەتی و ڕسواکردنی ئەو هەوڵانە و هەوڵدان بۆ بەرگرتن لە هەر هەوڵ و بۆچوون و بانگەوازێکی دژە-شۆڕشانە، بە گوێرەی ئەزموونگیریی خۆمان لە مێژووی ڕاپەڕینەکان و بە دیاریکراویی ڕاپەڕینی ١٩٧٩ چەوساوان لە ئێران و ڕاپەڕینی ١٩٩١ چەوساوان لە عیراق و خۆنیشاندان و ڕاپەڕینەکانی دواتر، ئەو سەرنجانەی خۆمان وەک پێشنیار و پشتیوانی بە هاوڕێیان و هاوچینانی خۆمان لە هەموو هەرێمەکانی ئێران پێشکەش دەکەین، تاقە ئامانجی ئێمە بەرگرتنە لە هەوڵی ئەو دەستە و لایەنانەی کە خەریکن ڕاپەڕینی یەکگرتوانەی ئەم جارەی چەوساوانی ئێران بە پارچە پارچەی ناسیونالیستیی و بە جەنگی میلیشیایی دەگۆڕن.
پێویستە ئەوەش بڵێین، کە خۆشبەختانە تاکو ئەوێندەرێ ئێمە ئاگاداری چالاکییەکانی نێوخۆی شار و هەرێمەکانی ئێران هەین، بەگشتیی ئاستی خۆهوشیاریی ڕاپەڕیوان لە ئاستی بەرپرسیاریی مێژوویی شۆڕشگەرانە هەیە و مەترسییەکان تاکو ئێستا کەم هەژموون بوون. بەڵام لەتەک ئەوەش نابێت ئێمە ( وەک پشتیوانیکەرانی هاوچینانی ڕاپەڕیو لە ئێران) کەمتەرخەمانە دابنیشین و جموجووڵ و هەوڵی ڕەوت و میلیشیا دەسەڵاتخوازەکان (لە ناسیونالیست و سەلەفی و شاخواز تاکو چەپی حزبگەرا) نادیدە بگرین، چونکە ئەوانە هەردەم دەستەی ئامادەکراو و شانەی خۆمەڵاسدەری زلهێزەکان و کۆمپانییەکان بوون بۆ کۆنتڕۆلکردن و بەلاڕێدابردنی هەر خۆنیشاندان و ڕاپەڕینێک؛ دژە-شۆڕش هەموو کاتێک لە هەموو شوێنێک لە ڕێگەی ڕەوت و حزب و ملیلیشا دەسەڵاتخوازەکان توانیویەتی و دەتوانێت بە قۆستنەوەی خۆشباوەڕیی چەوساوانی ناهوشیار بەسەر شەپۆل و هەڵکشانەکانی (شۆڕشی کۆمەڵایەتیی) زاڵ ببێت و تێکیبشکێنێت.
لە بەرانبەر ئەو هەوڵانەی دژە-شۆڕش، پشتیوانی ئازادیخوازان و ڕەوت و بزووتنەوە دژە-سەروەرکان لە ئاستی جیهانیی و لە هەموو هەرێمەکانی جیهان بۆ چەوساوانی ڕاپەڕیو لە ئێران، دەتوانێت بەهێزکەری هاوسەنگیی هێز بۆ بەرەی شۆڕش و هەر ئاوا کاراترین وەڵامدانەوە و بەرەنگاریکردنی شۆڕشگەرانە بێت دژی هەوڵەکانی دەوڵەت و سەرمایەداران، کە هەر ئێستا خەریکی ئامادەکردنی سیناریۆی خۆیانن بۆ کۆنتڕۆڵکردنی کۆمەڵی ئێرانی پاش ڕووخانی حکومەتی ئێستا.
نا بۆ دەوڵەت و حکومەت، نا بۆ چەک و میلیشیا، نا بۆ حزبایەتی، نا بۆ ناسیونالیزم، نا بۆ سەلەفیزم
بەڵێ بۆ هاوپشتی جیهانیی، بەڵێ بۆ ڕاپەڕینی کۆمەڵایەتیی، بەڵێ بۆ خۆبەڕێوەبەریی کۆمەڵایەتیی خۆجێی هەموو هەرێمەکانی ئێران، بەڵێ بۆ فێدرالیزمی نادەوڵتیی
سەکۆی ئەنارکیستانی کوردیی-زمان
١٤ی ئۆکتۆبەری ٢٠٢٢
———————————————————————————————–
«نه بە شاه و نه بە رهبری، فروپاشی نظام سروری»
قیام ستمدیدگان در ایران یک قیام است، تقسیم کردن آن بە قیامهای قومیتی یک اقدام ضد انقلابی است!
برای اینکه قیام ستمدیدگان در ایران به جنگ نظامی مذهبی و قومیتی مانند قیام ستمدیدگان سوریه ( 2012 ) تبدیل نگردد، لازم است از تاریخ مبارزات و قیامهای قبل تجربە بگیریم .
اکنون که ده سال از قیام ستمدیدگان سوری می گذرد، تاریخ ثابت کرده است که تبدیل خیزش توده ای و اجتماعی به جنگ نظامی و آشفتگی سیاسی جنبش های سیاسی، شرایط را برای برپاکردن حمام های خون برای قیام کنندگان از طرف ضد انقلاب از طریق جنگ شبه نظامیان به وجود می آورد، کر دستبند حکومتهای نطقه هستند.
متاسفانه از قیام ستمدیدگان تونس گرفته تا سوریه و یمن، ضد انقلاب توانسته است قیام ها را به ابزاری برای اجرای نقشه های قدرت ها و شرکت ها تبدیل کند.
اگرچه ایران متشکل از مناطق مختلف قومی و مذهبی است و تظاهرات و اعتراضات قبلی به نوعی بین این نهادهای سیاسی و فرهنگی تقسیم شده بود، اما این بار بر خلاف گذشته، مانند قیام 1357، ستمدیدگان ایران یک تنه به پا خاستند . این مثبتترین و دلگرمکنندهترین چرخش و خیزش مبارزات ستمدیدگان ایرانی است و نشان از خودآگاهی ستمدیدگان ایرانی است.
اما با وجود این همه شادی بە بالارفتن سطح خودآگاهی ستمدیدگان، نباید خطر طرح های ضدانقلابی ( از حکومت گرفته تا سلطنت طلبان ، ملی گرایان و سلفی های سنی ) نادیدە گرفت. اگر به واکنشها و نگرشها در داخل و خارج از ایران دقت کنیم، متأسفانه جنبشهای ضدانقلابی اینجا و آنجا وجود دارد، هرچند مقدماتی است، اما همه چیز با آغازی پیش میرود. تیراندازی و مثل تلاش اولیه نظامیان در قیام ستمدیدگان سوریە، کە با یک تیراندازی در تظاهرات مسالمت آمیز بعد از نماز جمعه بود .
در هفتههای اخیر، معترضان خارج از ایران مدام تلاش کردهاند تا اعتراضات را با پرچم دولتی تغییر دهند، در حالی که حکومت به پایگاههای مخالفان مسلح در خارج از ایران ( در منطقه کردستان / عراق ) حمله کرده و دو سطحی کردن سرکوب را در بلوچستان و کردستان در شهرهای دیگر دنبال کرده است. او سعی کرد شبه نظامیان حزب مسلح کرد را به یک واکنش مسلحانه بکشاند و بین قیام های بلوچستان، کردستان، آذربایجان و خوزستان و مرکز فارسی زبان شکاف و تفرقه ایجاد کند .البته در کنار تلاشهای حکومت، حکومتهای پاکستان، ترکیه و حکومتهای خلیجفارس در چند دهه گذشته دست خود را در مناطق تبعیضهای « مذهبی و قومی » آماده کردهاند و همچنان در تلاش برای جلوگیری از تفرقه هستند. مؤثرتر و بدتر از همه اینها دو پدیده ای است که در روزهای اخیر پدیدار شده است : اول تیراندازی و مسلح کردن قیام به ویژه در مناطق خارج از مرکز . دوم ، قومیسازی تظاهرات همبستگی در خارج از ایران، بهویژه در اروپا، که تنها در راستای همبستگی با قیام یک منطقه است که با تشویق ناسیونالیسم و سلفیگرایی مذهبی، آغازی بر چندپارگی قیام و ایجاد تفرقه است.
ما با توجه به تجربه ای که در تاریخ قیام ها به ویژه قیام 1357 ستمدیدگان ایران و قیام 1991 ستمدیدگان عراق داریم، ما علاوە با مخالف بودن و محکوم کردن آن تلاش ها ، سعی می کنیم از هرگونه تلاش، نظر و فراخوان ضد انقلابی جلوگیری کنیم . نظرات ما به عنوان پیشنهاد و حمایت رفقاە و هم طبقاینمان در تمام مناطق ایران است و تنها هدف ما جلوگیری از تلاش گروه ها و احزاب است که می کوشند این قیام متحد ستمدیدگان ایران را به ناسیونالیسم چندپاره و جنگ شبه نظامی تبدیل کنند.
خوشبختانه تا آنجایی که ما از فعالیت های داخل شهرها و مناطق ایران مطلع هستیم، سطح خودهوشیاری ستمدیدگان در سطح مسئولیت تاریخی انقلابی است و تهدیدها تاکنون کمتر بوده است . با این حال، ما ( به عنوان حامیان شورشیان هم طبقە در ایران ) نباید عقب بنشینیم و تحرکات و تلاشهای جنبشها و شبهنظامیان اقتدارگرا ( از ناسیونالیستها، سلفیها، شاە خواهان گرفته تا احزاب چپ گرا ) را نادیده بگیریم . ضد -انقلاب همواره توانسته است با بهره گیری از خوش بینی ستمدیدگان ناخودآگاه از طریق جنبش ها، احزاب و شبه نظامیان خودکامه بر امواج انقلاب اجتماعی فائق آمده و آنها را شکست دهد .
در مقابل آن تلاش های ضدانقلابی ، حمایت آزادیخواهان و جنبش های ضد حاکمیتی در سطح جهانی و در تمام مناطق جهان از قیام ستمدیدگان در ایران می تواند توازن قواە را برای جبهه انقلاب بر علیە سرمایه داران تقویت کند. که از هم اکنون آنها سناریوی خود را برای کنترل جامعه ایران پس از سقوط حکومت کنونی آماده می کنند .
نه به دولت و حکومت، نه به سلاح و میلیشیات، نه به احزب ، نه به ناسیونالیسم، نه به سلفی گری
آری به همبستگی جهانی، آری به خیزش اجتماعی، آری به خودگردانی اجتماعی محلی تمام مناطق ایران، آری به فدرالیسم غیردولتی.
فوروم آنارشیستهای کردی – زبان
١٤ اکتبر ٢٠٢٢
